Zwiedzanie Grudziądza

Przyszedł kolejny dzień naszego krótkiego wyjazdu na Kujawy. Tym razem nigdzie indziej się nie wybieraliśmy, więc cały dzień mogliśmy poświęcić na zwiedzanie tego ciekawego miasta, jakim jest Grudziądz.

Zanim ruszyliśmy pospacerować po Grudziądzu, poszliśmy po śniadanie. Ze względu na to, że jadalnia była remontowana, na korytarzu rozstawiony był stół szwedzki. Naładowaliśmy sobie jedzonko na talerze, wzięliśmy kawę i poszliśmy do pokoju na śniadanie. Najedliśmy się, oglądając telewizję. Po czym wyszliśmy na spacer.

Początek spaceru po Grudziądzu zaczęliśmy tak, jak poprzedniego dnia. Doszliśmy do ulicy Gdyńskiej, ale z niej nie schodziliśmy nad Wisłę. Przeszliśmy mostem na drugą stronę Wisły, gdzie po drodze mieliśmy piękny widok na rzekę i zabytkowe budynki z czerwonymi dachami, między którymi przechodziliśmy poprzedniego dnia.

Po drugiej stronie Wisły weszliśmy na wał przeciwpowodziowy, którym zaczęliśmy iść w stronę północną. Gdy doszliśmy w okolice Białej Karczmy, zeszliśmy na łąkę i ścieżką doszliśmy do drogi, prowadzącej nad Wisłę.

Szybko dotarliśmy na plażę nad Wisłą, skąd mieliśmy świetny widok na Grudziądz. Tu się rozłożyliśmy na trawie i odpoczywaliśmy, mając przed sobą piękny widok na grudziądzkie spichlerze, kamienice, czy wieżę Klimek. Polecam odwiedzić to miejsce, aby się zrelaksować i zobaczyć miasto z innej perspektywy.

Słoneczko w ten pierwszomajowy dzień nas dogrzewało, więc nie chciało nam się opuszczać tego miejsca. Jednak musieliśmy to zrobić. Chcieliśmy jeszcze pospacerować trochę po Grudziądzu, ale również znaleźć czas na obiad.

Zebraliśmy się i powoli ruszyliśmy w stronę mostu. Tym razem nie szliśmy od razu na wał przeciwpowodziowy. Ruszyliśmy polną drogą, przy której rósł rzepak. Kwitnący na żółto rzepak mogliśmy oglądać z bliska.

Po przejściu na drugą stronę Wisły zeszliśmy nad rzekę, jak poprzedniego dnia i bulwarem doszliśmy do Skweru Andrzeja Wajdy. Tu zaczęliśmy mały obchód od tablic adresowych, które pochodzą z różnych europejskich miejscowości i w nazwie ulicy zawierają nazwę miejscowości Grudziądz. Są tablice z napisami Grudziądzka, ulica Grudziądzka, ul. Grudziądzka, Gromady Grudziąż, Szosa Grudziądzka, Graudenzer Weg, Graudenzer Straße, czy Graudenzer Str. Stąd, przechodząc obok fontanny z pomnikiem Flisaka. weszliśmy na alejkę wyłożoną brukiem prowadzącą przez Bramę Wodną do ulicy Spichrzowej.

Z ulicy Spichrzowej przeszliśmy na ulicę Pańską, którą dotarliśmy na Rynek. Tutaj powoli przecięliśmy Rynek, aby znaleźć się w lokalu, w którym stołowaliśmy się poprzedniego dnia. Posmakowało nam jedzenie z lokalu Kuchnia Pełna Smaku, więc chcieliśmy ponownie zjeść tu obiad, czego nie żałujemy.

Niestety w czasie, gdy jedliśmy smaczny obiad, pogoda zaczęła się psuć. Zaczęło robić się chłodniej, a nawet trochę pokropiło tylko po to, aby zaraz dłużej popadało.

Nam jednak taka pogoda za bardzo nie przeszkadzała w spacerze. Spod restauracji i Kuchnia Pełna Smaku przeszliśmy przez Rynek, a następnie przez Kościelną doszliśmy do Ratuszowej. Ratuszową pomiędzy budynkiem Urzędu Miasta a bazyliką św. Mikołaja dotarliśmy do pomnika ułana i dziewczyny. Stąd wróciliśmy Ratuszową i przeszliśmy na plac Miłośników Astronomii, aby zobaczyć pomnik Mikołaja Kopernika, a właściwie jego popiersie umieszczone na cokole.

Z placu Miłośników Astronomii weszliśmy w ulicę Starą, która przy Rybnym Rynku, przechodzi w ulicę Józefa Wybickiego. Na Rybnym Placu znajduje się ciekawa fontanna z postacią chłopca, trzymającego rybę. Ten chłopiec umieszczony jest na wysokim, ozdobionym cokole.

Idąc wzdłuż ulicy Józefa Wybickiego, dotarliśmy do muru Zakładu Karnego nr 1. Tutaj znajdują się trzy pomniki. Pierwszy to tablica poświęcona Annie Walentynowicz. Pomnik Solidarności jest kilka kroków dalej, a obok niego stoi popiersie Lecha Kaczyńskiego.

Spod zakładu karnego ruszyliśmy dalej wzdłuż ulicy Józefa Wybickiego i mijając grudziądzkie kamienice, dotarliśmy do ulicy gen. Władysława Sikorskiego, w którą skręciliśmy. Idąc tą ulicą, mijaliśmy takie instytucje jak Urząd Gminy, Zakład Karny nr 2, Prokuraturę Rejonową, Sąd Rejonowy, czy Szpital Miejski. W końcu dotarliśmy do kanału Trynka, który powstał w XVI wieku, a jego długość wynosi 10 km.

Po przejściu mostu nad kanałem Trynka weszliśmy na Skwer Wolności im. Władysława Bartoszewskiego. Tutaj, idąc wzdłuż kanału, mijając kwitnące drzewa owocowe, doszliśmy do Ogrodu Botanicznego. Przechodząc przez ogród, mogliśmy oglądać zadbane rabaty kwiatowe, kwitnące krzewy, czy fontannę i zegar słoneczny. Na terenie ogrodu znajduje się również rzeźba żaby, pergola, czy spora altana. Ten ogród jest miejscem, w którym można odpocząć, ale i obcować z licznymi kwiatami. Warto było się tu przejść.

Z Ogrodu Botanicznego powoli zaczęliśmy tą samą drogą wracać w stronę Starego Miasta. Po dojściu do ulicy gen. Władysława Sikorskiego weszliśmy w parkową alejkę. Idąc alejką wzdłuż kanału Trynka, dotarliśmy do ulicy Kosynierów Gdyńskich. Na chwilę przeszliśmy na drugą stronę kanału, aby zobaczyć kościół Niepokalanego Serca NMP, którego budowa zakończyła się w 1898 roku.

Spod kościoła wróciliśmy do parkowej alejki, którą dotarliśmy do ulicy Adama Mickiewicza. Tutaj trafiliśmy na pomnik ks. Zdzisława Peszkowskiego oraz pomnik poświęcony Ofiarom Zbrodni Katyńskiej.

Nasza dalsza droga prowadziła ulicą Adama Mickiewicza, która doprowadziła nas do gmachu Poczty Polskiej. Budynek swoim stylem robi niesamowite wrażenie, podobnie jak, leżący po drugiej stronie ulicy Adama Mickiewicza budynek, w którym mieści się Urząd Stanu Cywilnego. Niezwykłe dwa obiekty, przy których zatrzymaliśmy się, aby zobaczyć je dokładniej.

Od skrzyżowania ulic Mickiewicza i Sienkiewicza dalszy odcinek Mickiewicza został przekształcony w deptak. Idąc tym deptakiem pomiędzy odnowionymi kamienicami, dotarliśmy do Placu Niepodległości. Na tym placu charakterystycznym obiektem jest pomnik z orłem, umieszczonym na cokole. Pomnik ten poświęcony jest Józefowi Piłsudskiemu. Na cokole tego pomnika znajduje się płaskorzeźba z popiersiem marszałka oraz lata życia i walki o niepodległość.

Z Placu Niepodległości przeszliśmy na Rynek, po którym zrobiliśmy krótki spacer. Nie było zbyt wielu osób, więc mogliśmy przyjrzeć się pomnikowi Żołnierza Polskiego. Stąd ulicą Prostą doszliśmy do Spichrzowej i zaraz ponownie pojawiliśmy się przy pomniku ułana z dziewczyną, ale tym razem poszliśmy w stronę parku Góra Zamkowa, gdzie chwilę pospacerowaliśmy.

Niestety zrobiło się dosyć chłodno, więc zaczęliśmy szukać jakiegoś lokalu, w którym moglibyśmy się rozgrzać. Na początku myśleliśmy, że wejdziemy do kawiarni FADO CAFE, która znajduje się na ulicy Mikołaja Reja, przy kolorowych parasolkach. Tutaj jednak było sporo osób, więc poszliśmy dalej.

Jednak daleko nie musieliśmy iść. Na ulicy Pańskiej, zaraz przy Rynku, trafiliśmy na kawiarnię, która nazywa się Czerwony Rower Cafe (https://mapa.targeo.pl/czerwony-rower-cafe-panska-4-86-300-grudziadz~18189691/kawiarnia/adres). Tutaj w spokoju mogliśmy napić się grzanego piwa i spędzić z sobą ten miły wieczór.

Po wyjściu z kawiarni było już ciemno. Mimo tego, że rozgrzaliśmy się, zimno dawało się we znaki. W związku z tym przeszliśmy się kawałek po Rynku, a następnie skierowaliśmy się w stronę hotelu. Najpierw ulicą Pańską doszliśmy do Bramy Wodnej, a następnie Portową dotarliśmy do Gdyńskiej, skąd już mieliśmy rzut beretem do hotelu.

To był kolejny udany dzień podczas naszego wyjazdu na Kujawy. Następnego dnia czekała na nas Brodnica, w której mieliśmy zarezerwowany nocleg. Ostatnia miejscowość, którą mieliśmy na liście miejsc do odwiedzenia podczas tego wyjazdu.

Wideo